Seksuoloog pleit voor ‘bdsm-les’ voor hulpverleners
12 procent beoefent het geregeld: “Het is tijd om bdsm uit dat marginale hoekje te halen”
28/03/2019 om 11:59 door Nina Bernaerts
Zeven op de tien Belgen fantaseren wel eens over bdsm, de helft probeerde het ook al eens uit en twaalf procent beoefent het zelfs geregeld. Toch blijkt het genre nog steeds een groot taboe. “Mensen durven er niet over te praten”, zegt klinisch psycholoog en seksuoloog Jantien Seeuws. Daarom pleit zij ervoor huisartsen en andere hulpverleners op ‘bdsm-les’ te sturen.
Bdsm – kort voor ‘bondage, discipline, dominantie en submissie, sadisme en masochisme’ – blijkt een onderbelicht onderwerp te zijn in de medische en psychologische hulpverlening. Dermate zelfs dat hulpverleners zélf aangeven dat ze zich niet comfortabel voelen bij het werken met mensen die al eens aan bdsm doen.
Om meer begrip en kennis over het onderwerp te verspreiden, heeft klinisch psychologe Jantien Seeuws het afgelopen jaar onderzoek gedaan bij hulpverleners. “We hebben eigenlijk 215 mensen in het veld bevraagd. Dat gaat van huisartsen, psychiaters, verpleegkundigen en gynaecologen enerzijds tot psychologen, seksuologen, maatschappelijk werkers en criminologen anderzijds. Die mensen kregen in het verleden mee dat bdsm verdorven is, een parafilie. Hulpverleners zeggen bijvoorbeeld aan hun patiënten dat ze zich niet mogen laten slaan. Vooral omdat ze niet weten wat bdsm nu is.”
Bdsm-les
Na de bevraging kregen ze allemaal ‘bdsm-les’, een intensieve training van anderhalf uur over het onderwerp. “Daarna hebben we opnieuw een test gedaan. Die toonde aan dat de hulpverleners een betere attitude en meer begrip hadden gekregen ten opzichte van bdsm.”
Uit eerder onderzoek was al gebleken dat zeven op de tien Belgen al eens over bdsm fantaseerde. De helft probeerde het ook al eens uit. Twaalf procent beoefent de bedsport geregeld en voor bijna acht procent is het een deel van de identiteit geworden. “Die laatste categorie ziet bdsm als een stuk van hun geaardheid.”
Strafwettelijk verboden
Maar, waarom praten we er dan zo moeilijk over? “Het beeld dat in de media wordt opgehangen over marginalen in kille kelders met latex en zweepjes, is niet de realiteit. Bdsm wordt een beetje bekeken zoals homoseksualiteit in de jaren 80. Het is tijd om het uit dat hoekje te halen. Het zorgt er immers voor dat mensen die aan bdsm doen, er niet over durven te praten.”
Nochtans kan dat heel relevant zijn, zegt Seeuws. “Zeker bij de huisarts. Zo was er een man die een stent had gekregen voor zijn hartproblemen en mij vroeg wanneer hij weer mocht ‘spelen’ met zijn vrouw. Dat is geen vraag die ik kan beantwoorden. Een dokter kan dat wel, maar daar schaamde die man zich te hard voor. Bovendien is bdsm ook nog strafwettelijk verboden. In theorie hoort dat bij slagen en verwondingen.”
Wat is het écht?
Wat is bdsm dan echt? “Als ik mensen daarover spreek, komt er één zaak consequent in terug: vertrouwen. Een intens vertrouwen waar de diepste fantasieën kunnen besproken worden en in onderling overleg ook beleefd kunnen worden. Dat werkt heel bevrijdend. Die controle uit handen geven aan een partner schept een enorme band. Bdsm gaat veel verder dan de attributen. Die komen zelfs niet noodzakelijk aan bod.”
JANTIEN SEEUWS 