(Het Nieuwsblad, 19-11-2014)

BDSM en wetgeving in België?

BDSM wordt in België nog altijd gezien als slagen en verwondingen, omdat je als Belg niet kan toestemmen met geweld op jezelf. Uitzonderingen daarop zijn bijvoorbeeld vechtsport en euthanasie aanvragen. ‘Lichte vormen’ van ‘slaapkamerSM’ worden eerder gedoogd dan toegelaten, vanuit het grondrecht op privacy dat de seksuele vrijheid en autonomie beschermt, zoals dat door het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) en het Europees Hof vorm wordt gegeven. Dit grondrecht is echter geen absoluut recht. De Belgische overheid mag het aan een reeks strikte voorwaarden onderwerpen, waardoor de strafrechtelijke immuniteit geboden door het bovengenoemde grondrecht vervalt. Hierdoor kan de overheid alsnog een inmenging in iemands privéleven rechtvaardigen (Gutwirth & De Hert, 2009).

In het verhaal van de SM-rechter verdedigde men het vonnis door te stellen dat Koen Aurousseau en vrienden geen rekening hielden met de gangbare regels binnen de BDSM-scene (zoals een bokser zich moet houden aan de regels binnen de ring), door overmatig alcoholgebruik (druist in tegen de regel “veiligheid en verantwoordelijkheid”) en het niet respecteren van de onderdanige haar “genade!” (vrijwilligheid). Ondanks het feit dat het koppel achteraf zei dat dit niet hun stopwoord was, werd de rechter veroordeeld in 1997.